Prachtige, zich aaneenrijgende zuren. Die verbindingen leggen van peer naar honing, naar witte perzik en appel in het middenpalet, naar een afdronk met venkel en limoenschilletjes.

Frambozen met de condens nog in de haartjes, donkere chocola uit de koelkast, zwarte bessen en niet te rijpe pruimen.

Kersen in turbostand. Pruim, wat cassis. Leer en tabak vervoegen zich. Het kan niet op.

Powerfruit met slagkracht. Ollekebolle tussen pruim en koffieboon.

Bijzonder fruitig feestje. Zwarte bessen hebben de grootse lol. Overal wordt kruidigheid gesnoven.

Soepele, zwierige Nîmes met voldoende body & spice. Ad fundum.

De 2016 zit ook weer dik in de gepoederde kersen. Tabaksblad en kokosnoot plus die zoete krentjes met een fluwelen zadeltje.

Dik, zeer geconcentreerd zwart fruit met brandschone afdronk. Krijg je van druiven die groeien op een granieten bodem.

Heeft dankzij keurig gepolijste bramen, netjes opgeveegd potloodslijpsel en afgeklopte cacao eerder een zekere internationale allure.

Frisse zomerkoninkjes. Zwartebessenijs. Poolkersen. Volle bak fruit en zeer fris. Opvallend fris.

Een van de hoogst aangeschreven Provence-rosés. Buitengewoon subtiel. Wijn met beschaving. Frêle en toch stevig.

Winter. Inderdaad: koel en knisperend als vers gevallen sneeuw. Strak wit fruit, witte peper, citrus.

Rijpe appel, druivigheid, vlezigheid, ananas, gele pruim, perzik, zachte bitters, snufje peper en iets citrus.

Verrukkelijke, creamy, wat rijkere stijl. Rijp geel fruit, amandelzachtheid, mildfris en lichtrokerig afdrinkend.

Niet te verwarren met appelsapperig qua achternaam. Trakteert bovendien op malse kiwi’s, wat witte besjes, kruisbes, citrus en gras.

Rechtvaardigt zijn hogere prijs. Een prettig opgewekte frisheid achter de perzik, rijpe appel, bitters, iets kruidensnuisterij en een goeie zuurbite.

‘Vinification Bourguignonne’ meldt het etiket. Witte beaujolais op de bourgognemanier bereid. Zouden er meer moeten doen.

Krokante appels. Frisse peer met kneepjes citrus. Schoon achter de oren. Lekker ding waar de vonken vanaf spatten.

Vriendelijk fris uit Fermo. Gele appel, grapefruity, snipper venkel en koket afdrinkend.

Quiete brengt zachte, schuchtere (what’s in a name?) pecorino. Maar daarentegen wel weer fris, klein geel en oranje fruit, citruszest en bonsaikruiderij.

Opmaat naar de natuurwijn-editie van Sepp. Even proefdraaien met een vol-sappige, mildbittere, fiks peperige op rijpe appels en witte besjes trakterende grüner.

Een plaatselijk druiventrio maakte een bitter-notige branco, met lichte kruiderij achter gedroogd geel fruit, wat venkel en anijs.

Lekkere, sappige laidback verdejo. Niet dat geagiteerde. Limburgse asperges, frisse citrus, rijpe perzik en wat lofbitters.

Zeepaardje op het etiket. In zwemmende galop langs meloen, peer, perzik en citruspartijen richting een lopend buffet met zeebanket.

Fantastisch fijn gebruis van de Cederberg, Zuid-Afrika. Delicaat fris fruit, peer, perzik, vergezeld door brioche en wakkere zuren.

Delicaat als droogbloemen, broos maar zwoel. Ananas op afstand. De textuur romig en rijk.

Ook dit jaar schijnt De Morgenzon weer vol op abrikoos, roombotercroissants, karamel, perzik, ananas, mango en limoen.

Een doorkijkje wit fruit. Een tromp-l’oeil dat uitzicht biedt op tropische vergezichten in de ochtendkoelte en bedrieglijk veel op Puligny-Montrachet lijkt.

Donkere, harde chocolade. Gekoelde, dieppaarse bramen en cassis. Prikkelende witte peper en fijnzinnig tanninespel.

Alles voelt zacht. Iedereen is mooi. Ik zie eucalyptusbladeren dwarrelen. Verdrinken me in een spiegelglad meer van pure chocolademelk.

Fruitig, lekker buitenspelende zuren. Neemt niet weg dat het een serieus goede bordeaux is.

Echt bordeaux. Echt donker fruit met schaduwrandjes. De juiste portionering laurier en tannines die even lekker de teugels aantrekken.

Kracht, sappig, pit en volop fruit. Zwarte bessen, wat braam en pepers.

Kersverse bourgogne. Knapperig rood, bossig en zuiver. Lekker bij lam of zo uit het vuistje.

Aaibare viooltjes, zachte zure gedroogde pruimen. Soepele bramen en wat romige cacao.

Fris bosfruit, lichte specerijentoets en lekkere zuren vooral. Op de Clos hebben ze de zon in toom weten te houden: 15 procent en je merkt er niks van.

Fris bosfruit, lichte specerijentoets en lekkere zuren vooral. Op de Clos hebben ze de zon in toom weten te houden: 15 procent en je merkt er niks van.

Een overdaad aan subtiel en sappig-rijp rood fruit. Frambozen op sap. Heeft wat meer zon gezien lijkt het dan voorgaand jaar.

Onvervalste Italiaanse zuren. Prachtbitters. Gromdonker fruit. Schaduwwerking. En toch zo vrolijk stemmend.

Volle bak zonneschijn. Pruimen, cacao, hangtannines, zoete soja, een bijkans wat poederige sensatie en sappigheid.

Snoepzoet, maar wel met ballen, excusez le mot. Goed voor op tafel tijdens pizza-avond met de buren, terwijl de kinderen Sesamstraat kijken.

Kruidige mentholchocola. Medicinale vanille. Moeilijk uit te leggen. Maar sommige dingen moet je gewoon proeven.

Formatie van bordeaux-sterren merlot en cab sauv met in de spits de lokale refosco voor wat pruimigheid en zuren.

Bakken kersenfruit, bakken tannines ook, compact en krachtig. Ben even een blokje met ’m om gegaan.

Beheerst, volwassen rood fruit, optimale balsamicozuren en een keurige krul potloodslijpsel. Bijna terloops nog: sinaasappelzest en cacao.

Vol. Veel. Verrukkelijk. Turks fruit. Vruchten op sap. Krenten. Rozijnen. Vijgen. Dadels.

Zoete kersen, volbloedbraam, zoethout en een voorzichtig alcoholdansje. Dit jaar wat meer zuren en ook een aanwas aan donkere partijen: vulkaan werpt zijn schaduw.

Serieus en toch onbezonnen. Heerlijk rijpe, maar zure kersen. Bramen ook. Nog wat zuren: als van een fijne aceto balsamico.

Bourgogne treft Oostenrijk. Wildgebraad ontmoet zuurkool. Een tufje Burgenlandse witte peper maakt het af.

Een fluwelen touch, gekonfijt fruit, donkere vruchten, vijgen, dadel, fijne specerij en elegante zuren.

Donker, warm fruit, bittere kersen, bramenschrammen, volle tannines, drop en zwarte olijven en een klein vanillezoetje.

Zacht, verleidelijk, aanlokkelijk en behaaglijk. Rijp, rond en wulps fruit. Met een lichte wuft Tabac-aftershave.

Proef zacht fluisterende krentjes, aromatisch meedeinend hout, koele kruiden. Laat u meevoeren met de stroom van kersenzuren en mandarijnenschilletjes.

Manen van donkere bramen, achter hen een wolk van opstuivende tannines. Kennen het klappen van de zweep en laten zich gewillig berijden richting een malse paardenbiefstuk.

Kersen met onpeilbare diepte. Compacte cassis, maar niet uptight of nerveus. Lengte tot het einde der tijden.

Wie liggen daar te genieten in de Zuid-Afrikaanse Morgenzon? Het zijn sinaasappel, zwarte bes, kers, verse vijg en dat dure kleine taggia-olijfje.

Houdt blijkbaar van Rhôneblends met mourvèdre. Van fruit dat van de zon heeft genoten, inschikkelijke aardbei, wat kruidigheid en kers.

Puntgave rijpe bosaardbeitjes, onberispelijke framboos, kerngezonde besjes en een milde mousse als voorganger.

Framboos met ADHD, autistische aardbei en knapperige kers. Ik mag ’m wel.

Weldadig droog. Diepgaand en meeslepend. Balans in fruit, mineralen en rokerigheid. Randje molligheid.

Kraakdroge, citrustintelende, appelige en grapefruity. Het verhaal smaakt naar meer.

Geconcentreerd, rijp geel fruit. Tropische zuren. Perenbloesems, magnolia en knarsende mineralen. En daarbij: alsof die Fransen zo leuk zijn.

Wederom volop genieten van kalkgekraak, spanlakenstrakte, manzanilla-ziltigheid, muscadet-zuren en riesling-rokerigheid. Bloedserieus alternatief voor champagnes van hoge kwaliteit.

Compact wit fruit. Tere peer. Zweempje exotisch. Kalkig. Rokerigheid. Zingende zuren. Bijna transparant afdrinkend.

Het zachte appelige van rijpe goudrenet. Peertje in een kruidentuin. Rokerigheid, aardsheid.

Barstensvol kalkkracht, citrus, appelzuren, amandelschaafsel en mineralen. Toast comme il faut. Mousse zeer fijn.

Gedroogde appel, witte perzik, het ruwe velletje van abrikoos. Zoethout, rozemarijn en prachtige zuren die de balans in evenwicht brengen.

Mooi ingetogen etiketje. Dito viognier van Pierre-André en Guillaume Ournac. Abrikoos, perzik, ananas, gemberpeper en een aangename fraîcheur.

Het pronte abrikozige en meloenige van de viognier. Het ongedurige fris-wittige met citrusaspiratie van de sauvignon blanc.

Onbekommerd en onbedaarlijk lekker. Rhônewit kan zo prettig sans gêne zijn. Perziksap langs de kin.

Druivigheid, ananas, mango, peer en lychees. De een slaat de ander op de schouders.

Advies: koop Denois voor hetzelfde geld en geniet tien keer meer. En geniet van brioche, witte perzik, Meyer-citroen, een drupje manzanilla en een notenkraakje in een boterzachte mousse.

Doet zijn best en neemt mango, passievrucht, ananas, geroosterde nootjes en citroenroom mee.

Bloemig, geparfumeerd. Met een beetje lychee, er is peer en het is fris met een licht amandelspijszoetje.

Ongebreidelde druivigheid, ananas, gember, perzik en zoete zonkruiden. Doet bijkans torrontésachtig aan.

Gerijpt geel fruit, ananas, acacia en grapefruit. Wufte kruiderij bovendien, een lichte peperigheid en aangename zuren.

Zacht geel fruit, zachte zuren bovendien. Laag na laag afpellen. Fris als een gewenst regenbuitje.

Perzikzacht, amandel en fris-rijp. Groot, weldadig, luxe mousserend wit van – qua nomen est omen – Alessandro Bianchi, een van de allerbeste producenten van metodo classico.

Mond schrikt wakker van droog, sappig perzikwit uit de buurt van het Gardameer, met een tomeloze energie, een venkelflard en een poging tot complexiteit.

Perzik, gele pruimen, ananas, abrikoos, peer, gedroogde appel, citrus. Vanuit de kruidenhoek tijm, komijn en iets kaneel.

Veel vulling, zacht en nergens de felle aanval op reukorgaan en smaakpapillen.

Spannende grapefruit- en appelbitters, niet dat nerveus stuiverige. Paprika ontmoet kruisbes en die trekken samen op.

Bijzonder. Bijzonder lekker. Wederom. Proefde Prunus nu voor de zoveelste keer. Bijzonder, eigenlijk bizar, op abrikozensap gelijkend.

Onstuimig geappel, druistige bitters, spektakelzuren en een tomeloze energie. In 2017 deden ze het weer.

Stoutmoedige steen, bijgestaan door matroos sauvignon blanc. Opgedragen aan de Nederlander Jan van Riebeeck, die op 6 april 1652 arriveerde op Kaap de Goede Hoop.

Met een on-Australisch alcoholpercentage van nog geen 13 procent. Zodoende geen op hol geslagen jamfabriek waar de suikerpot is omgevallen maar een fijnzinnige, bijkans frivole rode.

Uitstekend rood. Krachtig, ruig en baltsend. Donker fruit, garrigue en zon. Houvasttannines en ausdauer.

Stevig, donker, met wilde bramen en mokkaboontjes in zijn knuistjes. En de rest, lieve mensen, is geschiedenis.

Zacht, notig, onzuidelijk fris, tevens herfstig, bladeren en paddenstoelen. De klassieke touch van 2011 is er weer.

Vol op het eiken, transportband met zoete kersen, wagonlading specerij en een rollercoaster vol sap en tannines.

Eclectische blend. Een klein uitstapje richting hoge bordeaux. Een peperig zoetje als in het mooiste van de noordelijke Rhône.

Maakt duidelijk ook deel uit van het businessmodel ‘eigen druiven eerst’. Zwoelheid, luxe bonbons, kersenlikeur, zoete specerijen, zoete tabak, herfstkleuren, inprikkende zuren.

Delicaat koele cassispresentatie, niet te zoete pruimen, licht laurier en slanke tannines.

De essentie van perzik. Het markante van abrikoos. Het mysterieuze van gember.

Opwindend en strak. Modern en klassiek. Fris genoeg om de dorst te lessen, maar intrigerend genoeg om niet gedachteloos achterover te slaan.